Historia

Krótka historia naszej szkoły...W czasie kiedy na Helu bronili się ostatni niemieccy żołnierze, wojewoda gdański Michniewicz wydał polecenie organizacji szkolnictwa w Sopocie. Nauczycielka Michalina Wesołowska z upoważnienia wojewody 10 kwietnia 1945 roku podjęła działalność polegającą na zabezpieczeniu szkół poniemieckich przed szabrowaniem i porządkowaniu ich.

 

W tym samym czasie rozpoczęła się rejestracja nauczycieli i nabór uczniów. Pierwszy dzwonek zabrzmiał w szkole już 30 kwietnia. Lekcje odbywały się w gmachu (w którym szkoła funkcjonuje do dzisiaj) przy ulicy Generalissimusa Stalina (później 20 Października, obecnie Al. Niepodległości).

 

Pierwszymi nuczycielami w szkole byli:

• Michalina Wesołowska
• Wacław Narudzki
• Felicja Kurpjejewska

Dyrektorem szkoły (gimnazjum koedukacyjnego) został Paweł Borysławski

 

Gimnazjum od maja 1945 roku nosiło imię Bolesława Chrobrego. Nauczyciel Wacław Narudzki wykonał napis nad wejściem do gmachu. Szkoła posiadała własną pieczęć - "Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne"

 

Lekcje trwały od 30 kwietnia do 20 lipca. 20 lipca nastąpiło zakończenie roku szkolnego. Przez te prawie trzy miesiące istniały 4 klasy gimnazjum. Uczono bez programu i bez książek. Do nauki języków obcych używano gazet. W sierpniu 1945 roku odbyło się posiedzenie Rady Pedagogicznej w sprawie zapisów uczniów i egzaminów sprawdzających.

 

W sumie w wyniku egzaminów i na podstawie świadectw przyjęto 178 uczniów. Ze względu na wiek uczniów wprowadzono tzw. Ciągi skrócone (klasy przyspieszone). Szkoła przez cały czas przyjmowała chętnych do nauki, w związku z tym klas przybywało, wprowadzono ich profil: matematyczno-przyrodniczy i humanistyczny.Lekcje odbywały się według programu nauczania z 1939 roku.

 

25 października 1945 roku nastąpił podział gimnazjum na gimnazjum miejskie i żeńskie, natomiast liceum ze względu na małą ilość uczniów pozostało koedukacyjne. Gimnazjum Męskie i przyłączone do niego Liceum Koedukacyjne liczyły razem 460 uczniów. Gimnazjum żeńskie 359 uczennic. Dyrektorem Gimnazjum Męskiego i Liceum Koedukacyjnego pozostał Paweł Borysławski. Zwierzchnictwo w Gimnazjum żeńskim objęła Janina Lubecka. Męskie Gimnazjum i Liceum zachowało imię Bolesława Chrobrego, Gimnazjum żeńskie otrzymało imię Marii Skłodowskiej-Curie.

 

W tym czasie szkoły przeprowadziły się do gmachu przy ul. Książąt Pomorskich 16/18 zwolnionego przez szpital wojskowy. Od kwietnia 1946 roku obowiązki dyrektora w Męskim Gimnazjum i Liceum pełnił Franciszek Suwara. W krótkim czasie powołane zostały organizacje szkolne.

 

W roku szkolnym 1946/47 na terenie szkoły działało koło Młodzieży Polskiego Związku Zachodniego-prowadzone przez nauczycielkę geografii Marię Hirszowską (później Romeyko-Hurko). W ramach działalności koła uczniowie m.in. wydawali gazetkę, nawiązali korespondencję z łużyczanami, wzięli udział w Zjeździe Autochtonów Województwa Gdańskiego.

 

W maju 1948 roku został zorganizowany Komitet Opiekuńczy przy Centrali Rybnej, do kwietnia 1950 roku zakładem opiekuńczy szkoły stało się Przedsiębiorstwo Instalacyjno-Remontowe w Sopocie.

 

W sierpniu 1951 roku odbyła się konferencja organizacyjna, na której zadecydowano o likwidacji gimnazjum męskiego i żeńskiego oraz utworzeniu szkół licealnych-TPD i liceum państwowego. Liceum TPD pozostało w gmachu przy ul. Książąt Pomorskich, za  liceum państwowe wraz z gronem nauczycielskim z Męskiego Gimnazjum przeniosło się do budynku przy ul. Stalina 751 (obecnie Al. Niepodległości). W roku szkolnym 1955/56 szkoła została przekształcona w dziesięciolatkę.

 

Do roku 1960 zajęcia z wychowania fizycznego odbywały się początkowo w sali lekcyjnej (obecnie gabinet chemii) specjalnie do tego przystosowanej. Później zostały przeniesione do auli. W okresie wiosny i jesieni młodzież uczęszczała na zajęcia obowiązkowe pozalekcyjne na stadion SLA przy ul. Wybickiego 46. w przepięknej scenerii sopockiego stadionu młodzież żeńska i męska podnosiła swoją sprawność fizyczną. Wspaniałe osiągnięcia sportowe naszej młodzieży przyczyniły się do powstania w 1957 roku Społecznego Komitetu budowy sali gimnastycznej - inicjatorem tego był Franciszek Suwara. Wraz z salą gimnastyczną wybudowano mieszkania dla nauczycieli.

 

Salę gimnastyczną zaprojektował architekt Warburgianowicz. Wykonawcą robót budowlanych była Sopocka Spółdzielnia Mieszkaniowa. Ogólny koszt budowy wyniósł 4 800 000 zł. Sponsorem mieszkań dla nauczycieli była trójmiejska gra liczbowa JANTAR, która przeznaczyła na ten cel 240 000 zł. Spośród ogromnej plejady reprezentantów liceów uczestniczących w zawodach międzyszkolnych, wojewódzkich, krajowych mieliśmy swojego przedstawiciela na rzymskiej olimpiadzie 1960 roku w konkurencji pływanie - Andrzej Salamon, młodzieżowego mistrza Polski w pięcioboju - Andrzej Kucharczak, mistrzynie Polski w tenisie-Gierykówna, Zdunówna.

 

W 1960 roku, szkoła uroczyście obchodziła 15-lecie swojego istnienia. Z tej okazji zorganizowano zjazd absolwentów i ufundowano sztandar. Szkolne święto rocznicowe uświetniło przekazanie do użytku nowej sali gimnastycznej, a w miejscowej prasie ukazały się artykuły wspominające pierwsze powojenne liceum w Sopocie.

 

Na szczególną uwagę w historii naszej szkoły zasługuje wybitna osobowość. Był nim niewątpliwie Michał Urbanek, który w lutym 1964 roku uroczyście obchodzi? 50-lecie pracy nauczycielskiej. Wiadomości o kolejnych latach działalności szkoły uległy zniszczeniu, gdyż dokumenty i kroniki strawił ogień w wyniku pożaru.