Uczniowie II LO na wydziale chemii UG

W ramach kontynuacji  współpracy  z UG grupa biologiczno-chemiczna po raz kolejny uczestniczyła w zajęciach laboratoryjnych na Wydziale Chemii. Poprzednie spotkanie dotyczyło analizy jakościowej natomiast teraz zajęcia dotyczyły analizy ilościowej.  Analiza ta – jak sama nazwa  wskazuje zajmuje się badaniem ilości substancji w próbce. Metodami analizy jakościowymi jak i ilościowymi zajmuje się głównie chemia analityczna.

Podział ilościowych metod analitycznych:

Metody instrumentalne w porównaniu z metodami chemicznymi odznaczają się szybkością wykonania
i obiektywnością pomiaru (najczęściej za pomocą miernika elektrycznego). Dodatkową zaletą tych metod jest możliwość łatwej automatyzacji i przetwarzania ich na metody ciągłe. Pozwala to na stałą kontrolę przebiegu procesów przemysłowych. Metody chemiczne są jednak dokładniejsze i niezastąpione przy przygotowywaniu wzorców stosowanych następnie w analizach instrumentalnych. Metody instrumentalne należą w większości do metod porównawczych w przeciwieństwie do metod chemicznych, które są metodami absolutnymi. W metodach porównawczych dokonuje się pomiaru określonej wielkości w próbce i porównuje z wartością tej samej wielkości we wzorcu. W metodach absolutnych bezpośrednio określa się wielkość mierzoną, np. stężenie jonów siarczanowych można badać wagowo lub nefelometrycznie. Pierwsza z tych metod jest absolutna. Strąca się jon siarczanowy w postaci osadu BaSO₄ i na podstawie jego masy określa się zawartość jonu SO₄^2-. W metodzie nefelometrycznej bada się natężenie światła rozproszonego w zawiesinie BaSO4 i porównuje go z natężeniem światła przechodzącego przez wzorzec. Wykonanie analizy ilościowej określonej substancji składa się z kilku etapów. Pierwszym jest pobranie odpowiedniej próbki w ściśle określony sposób. Próbka musi być tak dobrana, aby jej skład odpowiadał średniemu składowi całej partii badanego materiału. Pobiera się zawsze kilka lub kilkanaście tzw. próbek pierwotnych z różnych opakowań tego samego materiału, a jeżeli materiał nie jest pakowany, to pobiera się próbki z różnych miejsc hałdy, wagonu lub innego miejsca przechowywania substancji. Odpowiednie przepisy zamieszczone w Polskich Normach określają dokładnie sposoby pobierania różnego rodzaju materiałów. W drugim etapie przygotowuje się pobraną próbkę w taki sposób, aby powstała tzw. średnia próbka laboratoryjna. Przygotowanie to polega przede wszystkim na odpowiednim rozdrobnieniu
i wymieszaniu próbki, podzieleniu jej na kilka części o odpowiedniej masie. W następnym etapie nadaje się próbce postać dogodną do analizy, najczęściej sporządza się odpowiedni roztwór. Z przygotowanego roztworu pobiera się próbki przeznaczone do badania określonych składników materiału. Ostatnią fazą badania są obliczenia i ocena wyniku analizy.

Możemy się pochwalić – nasze oznaczenia ilościowe mieściły się  w granicach błędów J